Ponieważ nie każdy kredyt lub pożyczka jest kredytem konsumenckim, a tym samym konsumenta nie obejmują prawa wynikające z ustawy, należy odpowiedzieć na pytanie: co to jest kredyt konsumencki?
Zgodnie z Ustawą kredyt konsumencki, umowa o kredyt konsumencki jest to umowa o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł lub też równowartość wspomnianej kwoty wrażonej w walucie innej niż waluta polska.
Kredytem konsumenckim jest:
- umowa pożyczki,
- umowa kredytu w rozumieniu przepisów ustawy Prawo bankowe,
- umowa o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia pieniężnego, jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia,
- umowa o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego świadczenia,
- umowa o kredyt odnawialny.
Kredytem konsumenckim nie jest:
Umowa, zgodnie z którą następuje odroczenie terminu spełnienia świadczenia niepieniężnego, przedmiotem którego jest stałe lub sukcesywne świadczenie usług lub dostaw towarów tego samego rodzaju, w przypadku, gdy konsument jest zobowiązany do zapłaty za spełnione świadczenie lub dostawę towaru w ustalonych odstępach czasu w trakcie jej obowiązywania.
Ustawa o kredycie konsumenckim nie ma zastosowania w następujących przypadkach:
- umowy, w których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego.
- umowa leasingu, w przypadku kiedy nie przewiduje obowiązku przeniesienia własności przedmiotu umowy na konsumenta.
- umowy zawierane z podmiotami, o których jest mowa w artykule 3 pkt 32 i 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r., poz. 94, z późniejszymi zmianami).
- umowa o kredyt będących wynikiem:
-ugody sądowej,
-ugody zawartej przed sądem polubownym,
-ugody, która jest wynikiem postępowania mediacyjnego. - umowy o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) niższej od stóp powszechnie stosowanych na rynku.
- umowy o kredyt udzielany na mocy przepisów szczególnych:
– z zastosowaniem niższych stóp oprocentowania niż powszechnie stosowane na rynku lub w przypadku:
– kiedy konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub z zastosowaniem innych warunków, które są korzystniejsze dla konsumenta niż powszechnie stosowane na rynku oraz stóp oprocentowania nie wyższych niż powszechnie stosowane na rynku.