Publikacja: 2019-04-04. Redakcja: Marek Kamiński. 2024-03-16 – ostatnia aktualizacja
Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o Pracowniczych Planach Kapitałowych określa:
- zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych,
- zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK,
- finansowania i dokonywania wpłat do PPK,
- dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.
Pracownicze Plany Kapitałowe to dobrowolny system gromadzenia oszczędności emerytalnych. W program zaangażowane jest państwo, pracodawcy i pracownicy.
Założeniem PPK jest zwiększenie krajowych oszczędności oraz przyszłych świadczeń emerytalnych. Emerytury uzbierane w ramach PPK będą dodatkowymi środkami, poza tymi wypłacanymi z ZUS-u.
Zgodnie z ustawą:
- państwo będzie płacić składkę powitalną 250 zł i dopłatę roczną 240 zł.
- pracodawca będzie płacić składkę podstawową 1,5 proc. i dobrowolną do 2,5 proc.
- pracownik będzie płacić składkę podstawową 2,0 proc. i dobrowolną do 2 proc.
Łączna minimalna składka wyniesie 3,5 proc., a maksymalna 8 proc.
Kto będzie zarządzać zgromadzonymi składkami? Obsługa PPK została zlecona towarzystwom funduszy inwestycyjnych (TFI), które posiadają odpowiednią zgodę i zezwolenia na wykonywanie takiej działalności w Polsce. Czyli pieniądze wpływające do TFI będą inwestowane m.in. na giełdzie.
W ramach programu PPK będzie można zgromadzić do 600 tys. zł. Prawo do skorzystania ze zgromadzonego kapitału uzyskuje się po ukończeniu 60. roku życia.
Pracownicze Plany Kapitałowe na początku dla największych firm
PPK będą wprowadzane stopniowo i na początku obejmą największe firmy.
1 lipca – 30 września 2019 r. przystąpią przedsiębiorstwa zatrudniające co najmniej 250 osób.
1 stycznia – 31 marca 2020 r. firmy zatrudniające 50-250 osób.
1 lipca – 30 września 2020 r. przedsiębiorstwa, w których pracuje co najmniej 20 osób.
1 stycznia – 31 marca 2021 pozostałe firmy, w tym sektor finansów publicznych.
Plusy i minusy Pracowniczych Planów Kapitałowych
1. Dodatkowe środki po przejściu na emeryturę,
2. Niższe pensje (część pracownicza – min. 2% musi zostać przeznaczona na PPK),
3. Dodatkowe koszty dla przedsiębiorcy (część kosztów musi zostać przeznaczona na składki).
4. Pieniądze uzyskiwane do Pracowniczych Planów Kapitałowych mają być inwestowanie na rynku kapitałowym, co oznacza, że inwestycje są obciążone ryzykiem. Zawirowania na rynkach finansowych może zmniejszyć wysokość kapitału, który został zgromadzony.
5. PPK nie są zabezpieczone przez inflacją .
6. Słabszy wzrost dochodów ludności i konsumpcji prywatnej.
7. Wyższa stopa oszczędzania.
8. Wzrost popytu na obligacje skarbowe.
Jak zrezygnować z uczestnictwa w PPK?
Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy uczestnik PPK może zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu.
Pracodawca nie później niż w terminie 7 dni od dnia złożenia deklaracji, musi poinformowa o złożeniu deklaracji wybrany TFI. Począwszy od miesiąca, w którym taka deklaracja została złożona, podmiot zatrudniający nie będzie dokonywał wpłat za uczestnika. Takie pismo należy składać co 4 lata, ale w każdej chwili do PPK będzie można dołączyć.
Źródło: legislacja.rcl.gov.pl
Przegląd kredytów konsolidacyjnych: Konsolidacja kredytu gdzie najłatwiej?